เชื่อว่าคนที่หลงมาอ่านเกินครึ่งให้ค่อนเลยต้องเคยไปและค่อนกลุ่มนั่นทั้งหมดต้องเคยไปเดินโซนสัตว์เลี้ยง ไม่ว่าจะด้วยโดนลากไป หรือหลง หรือใจสั่งมา อะไรก็แล้วแต่
กรณีที่บ้านยังเป็นศูนย์เรื่องสัตว์เลี้ยง คือไม่ไ้ด้มีอะไรเฝ้ารอเราตอนกลับ กระดิกหาง แอบซุ่มกระโจนตะปบหน้า (โหดไปไหม) ก็ถือว่า โซนสัตว์เลี้ยงนี่คือแหล่งจุดประกายที่สำคัญแหล่งหนึ่งเลย
หลายคนเดินไป ชมไพร หมา กระต่าย แลปลา เพลิดเพลินได้ระยะหนึ่งก็จะเริ่มมีอาการ
มือสั่น ใจสั่น อยากจะัควักกระเป๋า หิ้วสิ่งมีชิวตกลับบ้านไปด้วยอันเนื่องมาจาก
พิษของความน่ารัก ที่พ่นใส่ตา และหัวใจ ให้รู้สึกแตกต่างกันไปตามแต่ความชอบส่วนตัว
ผู้เขียนไปสวนจตุจักรค่อนข้างจะบ่อย คือแทบทุกอาทิตย์ถ้าไม่มีอะไรติดขัด ยังไงก็จะแวะไปเดินเล่น
กินข้าว หรือซื้อของใช้ให้บรรดามินิซูที่บ้าน ก็มักจะพบกับ บรรดาผู้เลี้ยง ที่มีทั้งมือเก่า และมือใหม่
แวะเวียนกันมาแบ่งสตางค์ให้คนขายไปใช้ ตามแต่จะยั้งใจได้มากน้อย ยั้งทันก็หมดน้อยหน่อย
ยั้งไม่ทัน ก็ค่ารถกลับบ้านพร้อมน้ำตา ........
ด้วยความที่เดินจนรู้จักแหล่งและร้านขาย จะเป็นหนู ที่ฮิต ๆ ก็ร้านลุงจวน ร้านแมว ร้านขายอุปกรณ์ ก็มีร้านแป้บช้อป ร้านนริศ ฯลฯ ซึ่งจะขอเล่าให้ในโอกาสต่อไป
พบว่ามีของใช้ แลอุปกรณ์สำหรับหนูขายอยู่หลายร้าน มากชนิดหลายแบบวาไรตี้ เหลือเกิน
ซึ่งเชื่อได้เลย ถ้าคุณไปเดินครั้งแรกแล้วต้องการจะซื้อโรเดนท์(Rodent ชื่อเรียกสัตว์ตระกูลฟันแทะทั้งหมด)สักคู่ มาเลี้ยง
สิ่งที่ต้องตามมาเลยก็คือ จะเลี้ยงในอะไร?
ห้องน้ำ? ไม่ใช่แมลงสาบ
หลังบ้าน? นั่นมันหมา
กรง? พอไหว
ตู้ปลา ? ก็ดี
กล่องเพาะ? เหมาะสม
ในทีแรกเริ่มที่ต้องชะตากับแฮมส์เตอร์นั้น ยังไม่มีความรู้อะไรประดับหยักสมองเลยทั้งสิ้น
พบเจอ แฮมส์เตอร์ โรโบรอฟสกี้อิสเบล (Roborovskii Issabel) ก็ยังไม่รู้จักเลยว่ามันคือหนูอะไร
สิ่งแรกที่ผมทำเลยคือ ถาม ! ถามเอาจากคนขายนี่ละ ว่ามันคือหนูอะไร กินอยู่ยังไง
คำตอบอย่างหนึ่งที่มักได้รับ ซึ่งผู้เลี้ยงมือใหม่ จะโดนก็คือ หนูแฮมส์เตอร์ เลี้ยงง่าย กินง่าย
ออกลูกง่าย แต่ทุกคำตอบไม่มีรายละเอียดอะไรที่มากกว่า หนูแฮมส์เตอร์ เลี้ยงง่าย กินง่าย
ซึ่งมันไม่ช่วยอะไรเลย..............หนำซ้ำ บางร้านก็อยากขายจนแนะนำเรื่องที่ไม่ควร เพราะเห็นว่า
คนซื้อไม่รู้ เช่น การขายหนู ซีเรียนหรือไจแอนท์ ไปพร้อมกับ แฮมส์เตอร์แคระ โดยบอกว่าเลี้ยงรวมกันได้ ซึ่งก็เคยเจอมาแล้ว
ยั้งใจตัวเองไม่ให้ซื้อเนื่องจากไม่รู้เรื่องอะไรเลยของเขา
เพราะงั้นสิ่งที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเริ่มต้น ก็คือ ไปหาความรู้มาก่อน
และจุดมุ่งหมายที่ผู้เขียนเอง ตั้งใจเป็นที่สุดสำหรับการเขียนบทความเ้หล่านี้
ไม่รู้ก็รู้ได้ แค่ต้องให้เวลาและเรียนรู้ใส่ใจกับเขามากสักนิด
เพราะมักจะบอกเอาไว้ในเฟซเสมอว่า
เราคือผู้ที่กุมชีวิตของพวกเขาเอาไว้ คนที่จะกำหนดให้ชีวิตในอีก2-3ปีอันแสนสั้น หลังจากนี้
จะว่าสั้นก็สั้น จะว่ายาวก็ยาว เรารับเขามาแล้ว
ความรับผืดชอบนั่นสำคัญที่สุด ใช่ว่าเพราะราคาถูกแล้วคุณค่าของชีวิตเล็กๆ
มันจะลดคุณค่าลงไปเสียเมื่อไหร่........
โรโบตัวแรกที่รับมาเป็นบุตรขณะกำลังรับทานบวบ
สังเกตว่าในถ้วยจะมีแต่เมล็ดทานตะวัน
เนื่องจากความด้อยปัญญาของผู้เขียนเอง
ซึ่งยังไม่ทราบเรื่องของโภชนาการสำหรับสัตว์เล็ก
ก็ให้เขากินแต่ีที่ชอบ ซึ่งผิดมหันต์